در باره مردی که یکی را نگهداشت و دیگری او را کشت و یکی دیگر نگاه می کرد.
به روایت کتاب مردی که مرد دیگری را نگاه داشت و مرد دیگری او را بکشت و یک مرد دیگر نظارهگر این صحنه بود و از قتل جلو گیری نکرد .به محضر امیر المومنین آوردند و او چنین حکم کرد که :قاتل را به قتل برسانند و آن کس که مقتول را نگاه داشته به حبس ابد اندازند تا بمیرد و آن شخصی که نظاره گر حادثه بوده و از قتل جلو گیری نکرده را نیز دو چشمانش را از حدقه بیرون آورند تا کور شود.
منبع :کتاب داوریهای حیرت انگیز.
داوری امیر المومنین در باره کسیکه فرج زن خود را بریده بود
و به همان سند سابق در کتاب مذکور فرموده مردی فرج زن خود را قطع کرد .آن حضرت داوری فرمود که باید دیه او را از مرد بگیرند و مجبور کنند که زن را نیز امساک کند و نگهدارد.
مترجم گوید که این حدیث را در مستدرک از جعفریات روایت فرموده است ج3ص281و در رسایل ج3ص501و کلینی به اسناد خود روایت کرده از حضرت صادق که در کتاب امیر المومنین (ع)است که هر گاه کسی فرج زوجه خود را قطع کند دیه کامله زن را از او اخذ می نماییم .ودر کتاب در همان صفحه فرموده که نصف دیه مرد پانصد دینار است که دیه کامل یک زن باشد و منافات ندارد.
و حکم کرده آن حضرت در مورد دو دختر که به حمام رفتند و یکی از آنها بکارت (پرده)دیگری را با انگشت برداشت..بر آنکه بکارت دختر را برداشته حد بزدند و مهر آن دختر را نیز باید بدهد.
حکم آن حضرت در مورد نماز در مورد شش تن.
وایضا به همان سند سابق :و حکم فرمودند آنحضرت که شش تن در نماز تقصیر نمی کنند .(نمازی که قضا نیست برای این اشخاص )اول گرد آورندگان و جمع کنندگان خراج در قلمرو و جبایت و جمع آوری خودشان.
دوم :امیری که در قلمرو و امارت و فرماندهی خود دور می زند .
سوم :بازرگانی که در تجارت خود از این سوق و بازار بدان سوق و بازار رود .
چهارم چوپان و کله گله بانی در طلب آب و گیاه از این صحرا بدان صحرا رود.
پنجم :مردی که برای لهو دنیا در طلب صید بیرون شود.
ششم:راهزنی که برای طریق مسلمین در تردد است.
داوری آن حضرت در باره راه زنان
و حکم فرمود در مورد کسانیکه راه زنی مسلمانان می کنند و آنها را به قتل می رسانند و اموال آنها را بغارت می برند ..که کشته شوند و بدار آویخته شوند.
و حکم کرد در باره کسیکه اموال مردم را می برد ولی کسی را نمی کشت . اینکه دست و پای آنها را بخلاف یکدیگر قطع کنند(یعنی دزد را به قتل نمیرساند ولی دست راست و پای چپشان را قطع می کنند )
داوری آن حضرت در باره مردی که پسر سیاه خود را انکار می کرد
پسر سیاه رنگی را نزد عمر خلیفه دوم آوردند و پدر فرزند می گفت این فرزند من نیست .
عمر خواست قضاوتی براند و امر کرد به تعزیر آن مرد!علی (ع)به آن مرد فرمود که : هیچگاه با مادر این فرزند در ایام حیض همبستر شده ای؟
گفت آری..فرمود :از این روی خداوند اورا سیاه چهره پدید آورد .
و در روایت کلبی است که امیر المومنین فرمودند : بروید زیرا که این پسر شما است و چون خون بر نطفه غلبه کرده است فرزند شما سیاه چهره شده.
